Wat zijn Warrants?

Een warrant is een financieel instrument. De warrant is een overeenkomst en geeft net zoals een optie de houder ervan (de koper van de warrant) het recht om een hoeveelheid effecten, zoals aandelen, binnen een bepaalde periode tegen een vooraf afgesproken prijs te kopen of te verkopen. Net zoals bij een optie bestaat er bij een warrant een recht en níet de plicht om op een bepaalde datum een aandeel tegen een overeengekomen prijs te kopen of te verkopen. 

• Afgeleide producten; warrants zijn zogenaamde afgeleide producten. Iemand die handelt in warrants koopt of verkoopt niet de aandelen zelf, maar het recht om een hoeveelheid aandelen binnen een afgesproken periode te kopen of verkopen. Bij de koop of verkoop van een warrant vindt dus geen overdracht van aandelen plaats. Sterker nog; het primaire doel van een warrant is het anticiperen op de koersontwikkeling van het aandeel. En niet op het in bezit krijgen van het aandeel. Daarom worden warrants vaak door verkocht voordat het recht om het aandeel te kopen of verkopen kan worden uitgeoefend.

• Onderliggende waarde; naast aandelen kun je met een warrant ook anticiperen op een verwachte stijging of daling van de prijs van goud, een bepaalde valuta of van een specifieke rentestand. Je komt dan bijvoorbeeld overeen dat je het recht hebt om over 6 maanden een bepaalde hoeveelheid goud tegen een bepaalde prijs te kopen. Waarbij je alleen tot koop over gaat als in de warrant afgesproken (uitoefen)prijs lager is dan de goudprijs op de markt. 

• Waarom handelen in warrants?; er zijn meerdere redenen waarom iemand een warrant koopt of verkoopt. Met bijvoorbeeld het kopen van een put-warrant kun je aandelen tegen een koersdaling beschermen. Of je kunt met warrants extra rendement op je aandelen realiseren door call-warrants uit te schrijven en zodoende de premie van de koper van de warrant te ontvangen. Warrants worden tenslotte ook veel gebruikt als belegging. Warrants kennen namelijk een in potentie hoog rendement. Al zijn de risico's ook hoog.

• Hefboomwerking; de warrant kent een hefboomwerking waardoor winsten en verliezen erg groot kunnen zijn. De hefboomwerking werkt als volgt. Stel je hebt 1 aandeel van € 1.000. Bij een koersstijging van 10% heb je een winst van € 100. Als je een call-warrant hebt voor 500 aandelen en de beurskoers ligt 10% hoger dan de uitoefenprijs dan is de winst gelijk aan 10% van € 1000 maal 500. De winst bedraagt dan geen € 100 maar 500 * € 100 = € 50.000.

Verschil Warrants en Opties

Een warrant lijkt heel erg op een optie. Beide instrumenten geven het recht aan de koper ervan om het aandeel in een bepaalde periode tegen een bepaalde prijs te kopen of verkopen. Toch zijn er een aantal verschillen.

• Opties; worden verhandeld op de beurs. Waarbij de beurs de opties uitgeeft en garant staat voor de kredietwaardigheid van alle partijen. Zodat er grote mate van zekerheid bestaat dat alle partijen de verplichtingen nakomen. De opties die op de beurs worden verhandeld zijn gestandaardiseerd. Hierdoor zijn opties in vergelijking met warrants veel makkelijker verhandelbaar. De optiebeurs is een dagmarkt waarop beleggers op korte termijn risico's kunnen afdekken of kunnen speculeren. Opties worden vaak gekocht of verkocht (geschreven) voor een periode van dagen, weken of maanden.

• Warrants; worden verhandeld op de zogenaamde 'Over the Counter' (OTC) markten. Dit zijn markten waarbij partijen rechtstreeks met elkaar (zonder tussenkomst van een gecentraliseerde regelgevende marktpartij) onder eigen voorwaarden een overeenkomst met elkaar afsluiten. Daarmee zijn warrants als financieel product flexibeler dan opties. Het risico van warrants is daarentegen groter omdat nakoming van het contract lastiger is af te dwingen omdat er geen derde partij garant staat. Doordat warrants niet gereguleerd zijn zijn warrants ook minder goed verhandelbaar. Warrants hebben daarom vaak ook een tijdshorizon van één of meerdere jaren. 

Call Warrants

Wie een call-warrant koopt krijgt het recht om bijvoorbeeld 500 aandelen binnen een vastgestelde periode te kopen tegen een van tevoren vastgestelde prijs. Wanneer de koers van het aandeel onder de afgesproken uitoefenprijs ligt, zal de warrant geen (intrinsieke) waarde hebben. Men kan immers deze aandelen goedkoper kopen op de aandelenmarkt dan voor de afgesproken uitoefenprijs. Ligt de prijs echter hoger dan de uitoefenprijs, dan zal de warrant-houder zijn rechten uitoefenen, de aandelen tegen de vastgestelde prijs kopen en een winst behalen. 

De koper van de call-warrant speculeert op een waardestijging van het aandeel in de toekomst. Het bedrag dat je voor dit recht, de warrant, moet betalen noemen we 'de premie'. Ligt de prijs van het aandeel op de expiratiedatum onder de uitoefenprijs dan is de warrant niks waard. Het verlies voor de koper van een call-warrant beperkt zich tot de betaalde premie. Ligt de prijs van het aandeel op de expiratiedatum boven de uitoefenprijs dan kan de koper van de warrant in beginsel onbeperkte winsten maken. Afhankelijk van de koers van het aandeel. 

De schrijver van een call-warrant verplicht zich er toe de 500 aandelen tegen een van tevoren vastgestelde prijs te verkopen. De schrijver ontvangt als compensatie een premie ofwel de prijs van de warrant. De schrijver van de warrant verwacht dat de koers van het aandeel op de expiratiedatum lager ligt dan de uitoefenprijs. Anders had de schrijver de warrant niet tegen die uitoefenprijs uitgeschreven. Is de koers van het aandeel op de expiratiedatum toch hoger dan de uitoefenprijs dat moet de schrijver de aandelen tegen de vastgestelde uitoefenprijs verkopen. De schrijver mist de koerswinst die hij op de aandelen had kunnen maken. Of de schrijver daarmee ook verlies maakt op het schrijven van de call warrant hangt af of het missen van de koerswinst hoger is dan de ontvangen premie die hij van de koper van de warrant heeft ontvangen.

Put Warrants

De koper van een put-warrant heeft een recht gekocht om 2000 aandelen (of 4 ton aardappelen) tegen een van tevoren afgesproken prijs te verkopen. De koper van de put-warrant speculeert op een waardedaling van de aandelenkoers. Iemand die bepaalde aandelen heeft en deze wil houden kan zich door koop van een geschikte put-warrant dus "verzekeren" van de waarde van zijn aandelen gedurende de looptijd van de warrant. Voor deze verzekering betaalt de koper een premie. De schrijver van een put-warrant verplicht zich de onderliggende waarde af te nemen tegen een van tevoren afgesproken prijs. Als vergoeding ontvangt de schrijver van de koper het premiebedrag. Wanneer aan het eind van de looptijd van de warrant (bij expiratie) de koers van het aandeel boven de afgesproken prijs ligt zal de warrant geen waarde hebben. 

De Warrant-Premie 

Hoe bepaal je nu de prijs van de warrant, de zogenaamde premie? Het is onmogelijk om de exacte prijs van een warrant te bepalen. Er bestaat immers onzekerheid over de koersontwikkeling c.q. prijs van het aandeel (of de prijs van goud). Toch zijn er variabelen op basis waarvan de prijs van een warrant wordt bepaald:

• Looptijd; hoe langer de looptijd, hoe groter de kans dat de koers van het aandeel een grote beweging laat zien en de warrant veel geld waard wordt. Daarom kennen warrants met een langere looptijd een hogere premie dan kortlopende warrants.
• Uitoefenprijs (ook wel strike); hoe kleiner het verschil tussen uitoefenprijs en koers van de onderliggende effecten, hoe groter het risico, hoe hoger de premie. De afstand van de prijs van de onderliggende waarde tot de uitoefenprijs is uiteindelijk waar het om draait.
• Verwachte volatiliteit; de volatiliteit is de beweeglijkheid van de koerswaarde van het aandeel. Hoe volatieler de waarde van de onderliggende effecten, hoe groter de kans dat de warrant veel geld waard zal worden. De volatiliteit van een aandeel is één van de belangrijkste variabelen die de hoogte van de premie van de warrant bepaalt.

Intrinsieke Waarde van een Warrant

Op het moment dat een warrant is uitgeschreven en de premie is betaald wil je intrinsieke waarde van de warrant kunnen berekenen. Een warrant heeft een intrinsieke waarde wanneer de beurskoers van het aandeel boven de uitoefenprijs ligt bij een call-warrant of wanneer de beurskoers onder de uitoefenprijs ligt bij een put-warrant. In de grafiek wordt duidelijk dat een call-warrant vanaf een aandelenprijs van € 100,- (uitoefenprijs) een intrinsieke waarde heeft. De waarde van de warrant is bij een uitoefenprijs echter nog negatief omdat de premie 20 euro is. Deze 20 euro wordt ook wel aangeduid als de tijdswaarde van de onderliggende warrant. Maar omdat de premie al betaald is, zal de warrant vanaf deze koers wel uitgeoefend worden. Bij een prijs van € 110 oefen je de warrant wel uit maar maak je wel een verlies op de warrant van € 10. Pas vanaf een koers van € 120 van het aandeel wordt er winst gemaakt op de warrant. 

Voor de verhouding tussen de intrinsieke waarde en de koers van de onderliggende waarde worden een drietal termen gebruikt. Een warrant is in-the-money als de warrant een intrinsieke waarde heeft. De beurskoers van het aandeel ligt boven de uitoefenprijs (in het geval van een call-warrant). Is het verschil tussen de beurskoers en de uitoefenprijs groot, dan is de warrant deep-in-the-money. Een warrant is out-of-the-money als de warrant geen intrinsieke waarde heeft, de koers van het aandeel ligt onder de uitoefenprijs (in het geval bij een call-warrant). Een warrant is at-the-money als de beurskoers van het aandeel exact gelijk is aan de uitoefenprijs.

Ongedekte Warrants & Margin Verplichting

De schrijver van een call-warrant of put-warrant kan een warrant schrijven terwijl de schrijver de aandelen (onderliggende waarde) niet zelf in bezit heeft. Dit noemen we een ongedekte warrant. Bij een ongedekte warrant loopt de koper van de warrant, diegene die de premie betaalt aan de schrijver van de warrant, een risico dat de schrijver van de warrant niet kan voldoen aan de verplichtingen uit de warrant-overeenkomst. Bij ongedekte warrants eist de tegen partij dan ook een zekerheidstelling in de vorm van een zogenaamde margin.

• Margin; een margin is een geldbedrag dat de schrijver moet storten op de rekening van een neutrale partij, veelal een financiële instelling, om de warrant positie te dekken. Het doel van de margin is ervoor zorgen dat de koper van een warrant erop kan vertrouwen dat de tegenpartij (de schrijver van de warrant) haar verplichtingen nakomt. En de aandelen kan leveren als de koper gebruik maakt van het recht om te kopen.

• Margin call; als gedurende de looptijd van de warrant de intrinsieke waarde van de warrant stijgt dan volstaat het gestorte geldbedrag niet meer. Op het moment dat dit bedrag onvoldoende is gaat men over tot een zogenaamde margin call, waarbij de schrijver van de warrant wordt verplicht om tekorten aan te zuiveren.

Andere financiële instrumenten (derivaten)

Voor het afdekken van bijvoorbeeld valuta- of renterisico's zijn er ook nog andere financiële instrumenten dan de warrant beschikbaar. Derivaten....

• Opties
• Verzekeren
• Futuere....